Prolog

               " Życie nie jest lepsze ani gorsze od naszych marzeń, jest tylko zupełnie inne."

                        

Tak więc chyba warto zacząć od początku.Nazywam się Daria Grabowska,ale wszyscy

mówią na mnie `pulpecik` lub coś w stylu: ej! `słodka okularnico` :) W sumie nie robi mi 

to różnicy bo mój tato i tak zawsze nazywa mnie swoją księzniczką i bardzo się o mnie 

troszczy wraz z mamą. Szczególnie od tego pamiętnego wieczoru dwa lata temu.. Kiedy

straciłam przedewszystkim mojego kochanego brata,powiernika,przyjaciela i osobę którą

bardzo ale, to bardzo kochałam i na której mogłam polegać.Gdy patrzę w lustro przypomina

mi zawsze o tym lekka blizna na lewym policzku po,której spływa wtedy jedna samotna łza.. 

Załamałam się..

Moje częste wizyty u psychologa nic nie dały. Coraz bardziej zamykałam się w sobie i

oddalałam się od bliskich. A oni? Oni,którzy też przeżyli stratę syna musieli oglądać kolejną

tragedię,któa rozgrywa się na ich oczach. Wtedy pojawiła się Marta.Jak anioł zesłany,żeby

pomóc mnie i  moim bliskim.. Więcej wam teraz nie zdradzę,ale wszystko opowiem.

A więc zaczęło się to tak.... C.D.N

_______________________________________________________________

No więc jest prolog :D Nie macie pojęcia jak się cieszę,że to już za mną bo jestem

ciekawa waszych opini. Mam nadzieję,że nie będzie nudno i spodobają wam się

moje wypociny(tak w zupełnym tego słowa znaczeniu bo jest mega gorąco) xD

No nic zostawiam was z oceną prologu i zapraszam na dalszą część,która

prawdopodobnie będzie również dziś :)

Pozdrawiam i całuję Miaa :**